Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
шабылу — шабыл етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алшын — зат. Шабылған шабындықтың, оты тозған жайылымның қайта өскен шөбі. зат. Шөбі шабылған жерге сол жылы қайтадан шыққан шөп; шиен … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
зорат — (Орал, Орда; Ақт.: Жұр., Ойыл, Шалқ.; Қ орда, Арал; Гур., Маңғ.; Қост., Об.; Рес., Орын.; Түрікм., Таш.) шабылған шөптің, орылған егіннің үйіндісі. Бір з о р а т үш төрт арба болады (Ақт., Шалқ.). Анау з о р а т т ағ ы тарылар августың 28 күні… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кіре — (Қост., Об.) шабылған шөптің, астықтың дестесі, бекес. Шабылған к і р е л е р су болып, кеппей жатыр (Қост., Об.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көпенелеу — (Көкш.: Зер., Қ ту) шабылған шөпті әр жерге бір үю, шөмелелеу. Шөп к өп е н е л е у жұмысында істейтіндер күндік нормасын асыра орындады (Көкш., Зер.). Әйелі кеше шабылған шөпті жинап, к ө п е н е л е п жүр (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 70). қ.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тайла — Тайлап буғыш. техн. Шабылған шөпті тай тай етіп буатын техникалық құрал. Ал шабылған шөпті жинауға төрт тырнауыш, алты ысырма, екі т а й л а п б у ғ ы ш бөлінген (Соц. Қаз., 10.06.1972, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
зарат — зат. диал. Шабылған шөптің, егіннің үйіндісі, үймек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қақпай — зат. Шабылған шөп не астықтың шашылмауы үшін шалғының мойын жағына бекітілетін қосалқы иілген ағаш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кіре — зат. Ақыға жалдайтын көлік, көлікпен жүк тасудың бір түрі. Кіре сөзі түбірінен кірекеш, кіреші сөздері қалыптасқан. Кіре тарту жалданып көлікпен жүк тасу деген мағынаны білдіреді. зат. көне Жебені садақтың адырнасына салып тартқанда кіргізетін… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тырнауыш — зат. Шабылған шөпті, шөп шаламды жинауға арналған ағаш сапты қол тырма … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
